دارد هنوز يک سرخون آلود بالاى نيزه مرثيه مى خواند
اى کاش مردهاى خدايى را، اين نوحه غريب بترساند
ايکاش باز بارش دستى سبز، از آسمان ستاره درو مى کرد
شايد دل کپک زده ما را لبخند يک ستاره بلرزاند
من، مومنم ووارث داغى سرخ اما چرا من اشک نمى ريزم
حتما خدا پلچ شده که من را در لابلاى روضه…