چه خوش است من بميرم به ره ولاى مهدى!
سروجان بها ندارد كه كنم فداى مهدى
همه نقد ِ هستى خود، بدهم به صاحب جان
كه يكى دقيقه بينم رخ دلگشاى مهدى
چه كنم چه چاره سازم كه دل ِ رميده ى من
نكند هواى ديگر به جز از هواى مهدى
نه هواى كعبه دارم، نه صفا ومروه خواهم
كه ندارد اين مكان ها به خدا صفاى…