دريچه اى رو به اميد
| بيا كه صبر برايم چه خوب معنا شد | در انـتظار ظـهورت دلم شكيبا شد | |
| تـمام دفـترعمرم سـياه شـد اما | امـيد ديدن رويت دوباره پيدا شد | |
| چه جمعه ها كه گذشت ونيآمدى آخر | دعـاى منتظرانت حديث شبها شد | |
| كيده قطره اشكى زديدگان زان پس | فـضاى سـبز نيايش پر از تمنا شد | |
| حصار يأس چه زيبا شكست با يادت | ولى چگونه بگويم كه عقده ها وا شد | |
| هـنوز مانده به دل آرزوى ديدارت | بـيا بـيا كـه بهارم خزان غمها شد |
