براى گل روى تو
| چنـان داغ دل، داغ دل ديده ام | که حـال خود از لاله پرسيده ام | |
| به هر جا چمن در چمن، گل به گل | هـمان مـهر داغ تـو را ديده ام | |
| کدامين چمن را گل از گل شکفت | که آن بـوى نـام تو نشنيده ام؟ | |
| بـه بـوى تو تنها به بوى تو بود | که هر جا گلى ديده ام، چيده ام | |
| دلـم را بـه هـر آب وآتش زدم | که چون شمع در گريه خنديده ام | |
| هـمه هفت بندم همين يک نواست | چو نـى در هـواى تو ناليده ام | |
| ز راز دلــم بـاد بـويى نـبرد | که چون غنچه سر بسته خنديده ام | |
| زبـاغ دلـم يک بـغل پر غـزل | بـراى گل روى تـو چيـده ام |
