﴿هَلْ ینْظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِیهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لا یشْعُرُونَ﴾ (الزخرف: ۶۶)

قوله تعالی:

﴿هَلْ ینْظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِیهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لا یشْعُرُونَ﴾ (الزخرف: ۶۶)

ترجمه آیه:

(آیا جز آن ساعت را انتظار میکشند که به ناگاه ایشان را فرا رسد؛ در حالی که بیخبر وغافل باشند)؟

متن روایت:
محمد بن العباس: قال: حدثنا علی بن عبد الله بن أسد، عن إبراهیم بن محمد، عن إسماعیل بن بشار، عن علی بن جعفر الحضرمی، عن زرارة بن أعین قال: سألت أبا جعفر (علیه السلام) عن قول الله (عزَّ وجلَّ): ﴿هَلْ ینْظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِیهُمْ بَغْتَةً﴾ قال: هی ساعة القائم (علیه السلام) تأتیهم بغتة(۱).
ترجمه روایت:
محمّد بن العبّاس گوید: علیّ بن عبد الله بن اسد، از ابراهیم بن محمّد، از اسماعیل ابن بشّار، از علیّ بن جعفر حضرمی، از زرارة بن اعین برایمان حدیث آورد که گفت: از حضرت ابو جعفر امام باقر (علیه السلام) راجع به فرموده ی خدای -عزّ وجلّ-: (آیا جز آن ساعت را انتظار میکشند که به ناگاه ایشان را فرا رسد؟) سؤال کردم. آن حضرت فرمود: «آن ساعت (هنگام) حضرت قائم (علیه السلام) است که به ناگاه (خبر ظهور وقیامش) به آنان میرسد».

پاورقی:

-----------------

(۱) تأویل آیات ظاهرة - مخطوط.